برچسب: کارگاه گردی آیچوب

گفتگو با اساتید نجار و کسب تجربه از دانسته‌های آن‌ها برای هر فردی امکان‌پذیر نیست. با توجه به مشغله‌های ذهنی و کاری اساتید، نمی‌توان انتظار داشت برای هر علاقه‌مند به نجاری به‌صورت جداگانه توضیحاتی در مورد کار و کسب خود ارائه کنند. به همین جهت تلاش می‌کنیم در بخش ((کارگاه گردی آیچوب)) به گفتگو با اساتید نجار ایرانی بپردازیم تا از تجربه آن‌ها استفاده کنیم.

سلام احسان حاج نوروزی هستم، ۳۴ سال دارم و ساکن تهران هستم و در رشته‌ی اقتصاد تحصیل کرده‌ام. تقریباً از سال ۹۱ کار نجاری را شروع کردم.

 

چرا نجاری انتخاب شما بود؟ نجاری را از کجا شروع کردید؟

با توجه به اینکه پدر پدربزرگم و همچنین پدربزرگم نجار بودند، در دوره کودکی با ابزار نجاری آشنایی پیدا کرده بودم، شاید همین موضوع محرکی شد برای این‌که من این حرفه را انتخاب کنم.

در حال تحصیل در مقطع فوق‌لیسانس بودم که تصمیم گرفتم یک سری از عکس‌هایی که خودم عکاسی می‌کردم را بر روی شاسی چوب چاپ کنم. در داخل منزلمان یک فضای کوچکی نجاری وجود داشت و قاب‌های مورد نیازم را خودم می‌ساختم.

 

نجاری را از چه کسی آموختید؟ لطفاً روند فراگیری این حرفه را توضیح دهید.

من نجاری را متأسفانه پیش هیچ‌کدام از اساتید یاد نگرفتم، خودم زمان گذاشتم، مطالعه کردم و فیلم‌های آموزشی نجاری دیدم. سعی کردم تکنیک‌های کار با هر ابزار را یاد بگیریم و منطق آن را درک کنم و متناسب با آن کار را پیش ببرم.

 

همان‌طور که گفتم شروع کارم از ساختن شاسی‌های عکس برای خودم بود و با فروشگاه‌هایی آشنا شدم که به من فضا برای فروش محصولاتم را می‌دادند. یک دوره‌ای وسیله‌های کوچکی مثل قفسه‌های دیواری می‌ساختم تا کم‌کم این فضا مهیا شد که بتوانم کارهای بزرگ‌تری طراحی کنم و بسازم.

اولین پروژه جدی هم می‌توان از آن یادی کنم ساخت بوفه‌ برای یکی از دوستان بود که همراه با برادرم آن را انجام دادیم و پروژه‌ی بسیار خوبی شده بود برای همین انگیزه‌ای شد برای ادامه نجاری.

 

اگر در نظر دارید به زودی کارگاه نجاری راه اندازی کنیم و یا اینکه یک نجار قدیمی هستید و در نظر دارید از تجربیات نجارهای موفق استفاده کنید، پیشنهاد ما نشستن پای صحبت‌های استاد رضایی و دیدن ویدئوی این کارگاه گردی آیچوب است.

شما از سه روش امکان دسترسی به این گفتگو را دارید. بخش کوتاهی از این گفتگو به صورت متن در همین نوشته منتشر شده است. همچنین فاصل ویدئویی و صوتی این گفتگو هم قابل مشاهده و دانلود است. پیشنهاد می‌کنیم این گفتگو را از دست ندهید و از دیدن آن لذت ببرید.

چه چیزی باعث شد تا به صنعت چوب علاقه‌مند شدید و چطور وارد این صنعت شدید؟

از دوران کودکی و زمانی که کلاس چهارم ابتدایی بودم پدر بنده کارگاه نجاری و دفتر فروش درب داشتند. آن زمان به کار کردن با اره مویی علاقه‌مند شدم و طرح حیوانات و کودکانه‌ای با اره مویی درست می‌کردم و همراه با پدرم در کارگاه مشغول به کار می‌شدم. در سن ۱۶ سالگی به دلیل علاقه شدید به نجاری برای اینکه بتوانم رنگ‌بندی چوب را بهتر بشناسم یک دوره معرق گذراندم.

همین موضوع رنگ چوب من را به صنعت نجاری بیشتر علاقه‌مند کرد تا بتوانم با همین رنگ‌بندی طبیعی چوب چیزهای خاص بسازم. این اولین اولویت برای من بود که توانستم در سال ۸۴ بزرگ‌ترین تابلو معرق جهان را که دعای توسل بود را به ثبت برسانم، سال ۸۵ دوباره رکورد خودم را شکاندم که الان هر دو کار به مسجد جمکران هدیه داده شده است.